|
: เตือนภัยผู้ใช้เส้นทาง...ลองอ่านดู++ : admin January 15, 2010, 00:20:02 AM ได้รับเมลที่มีประโยชน์ เลยไม่อยากเก็บไว้คนเดียว
เอามาให้อ่านกัน ทั่วๆ...จะได้ระมัดระวังกันมากขึ้น เวลาเดินทางใช้เส้นทาง ต่างๆครับ... เรื่องนี้เป็นเรื่องจริง ที่เพิ่งจะผ่านมาสด ๆร้อน ๆ นี่เอง อยากจะเล่าให้เป็นอุทาหรณ์ เตือนเพื่อน ๆที่ขับรถเอง โดยใช้เส้นทางเขาไม้แก้ว ทะลุผ่านสัตหีบ (สามารถแยกไประยองได้) เส้นทางนี้เกือบทำให้ปูและพี่อุ๊ดเป็นอะไรที่อันตรายได้มากมายเลยทีเดียว เรื่องมีอยู่ว่า................... วันเสาร์ที่ 11(น่าจะเป็นเดือนสิงหา) พอเลิกงาน 5โมงเย็น ปูกับพี่อุ๊ดก็รีบขับรถไปหาพ่อกับแม่พี่อุ๊ด ที่ ส ัตหีบ (ชลบุรี) ทันที เราสองคนขับไปเส้นมอเตอร์เวย์ จนกระทั่งเกือบถึง ทางแยกที่ป้ายจะบอกว่าตรงไปพัทยา เลี้ยวซ้ายไประยอง(เขาไม้แก้ว) ตอนนั้นเห็นว่าจะ 4ทุ่มแล้ว ถ้าเราไปเส้นพัทยาก็กลัวว่ารถจะติด และนานถึงจึงเลี่ยงไปเส้นระยอง (เขาไม้แก้ว)ซึ่งสามารถทะลุไปถึง กม. 10 (รพ.สิริกิต์ ) เลี้ยวขวาอีกนิด ก็ถึงบ้านพ่อกับแม่............ ขับมาเรื่อย ๆ คน ที่อยู่ระยองจะรู้ว่าเส้นทางนี้เปลี่ยวมาก และรถยนต์วิ่งสวนทางกัน.............. ขณะนั้นเกือบ 4ทุ่ม รถเริ่มไม่ค่อยมีวิ่ง นาน ๆ จะขับสวนทางกันสักคัน ปูกับพี่อุ๊ดขับมาเกือบจะถึงทางเข้าด้านหลังวัดชีจรรย์ ระหว่างทางปูสังเกตุเห็นขอนไม้วางพาดไหล่ทางเยอะมากกกกกกกก จนเอ่ยปากคุยกับพี่อุ๊ดว่า ทำไมขอนไม้เยอะจังเน๊อะ พี่อุ๊ดก็บอกว่าสงสัยฝนตกลมแรง พากิ่งไม้หักมั้ง แต่ปูดูแล้ว มันไม่ใช่กิ่งไม้หัก แต่เป็นขอนไม้ขนาดย่อม ที่วางพาดไหล่ทางประมาณว่าจะให้รถที่วิ่งมาหักหลบอย่างนั้นเลย แล้ว.............ก็มองเห็นเห็นรถคันหนึ่ง.............. กำลังจะวิ่งสวนทางรถปูไป ...................แต่แล้วจู่ ๆ .................. รถยนต์ ( โฟร์วีลสีน้ำเงิน) ก็ขับปาดหน้าทำให้รถปูต้องเหยียบเบรคกระทันหัน(ถ้าไม่เบรคอย่างเร็ว ต้องชนกันแน่ ๆ ) ตอนนั้นตกใจมาก....หัวทิ่มเลยอ่ะ..... รถโฟร์วีล ห่างกับรถปูประมาณ 6-7 ก้าวคิดกันว่า สงสัยรถคันนั้นจะเลี้ยวเข้าซอยแต่เอ๊ะ มันไม่มีซอย............... คิดกันอีกว่า รถคันนั้นจะเลี้ยวรถกลับแต่เอ๊ะ ทำไมมันจอดนานจัง.............. เวลาผ่านไปประมาณ 30 วินาที ( มันนานนะถ้าเขาจะเลี้ยวรถกลับ) แต่รถคันนั้นก็ไม่ยอมทำอะไรสักทีนิ่งอยู่อย่างนั้น.. .................. สักพัก รถคันนั้นดับไฟหน้ารถ................. ปูกับพี่อุ๊ด ก็รู้เลยว่ามีอะไรไม่ดีแน่ ๆ รีบเช็ค ว่ารถล็อครึยัง เปิดไฟสูงใส่มัน แล้วพี่อุ๊ดก็ รีบเอามีดข้างเบาะ มาให้ปูถือไว้............ส่วนพี่อุ๊ดเอง รีบหันไปคว้าปืนหลังเบาะ ( เวลาต้องการใช้มันทำไมมันหาไม่เจอสักที) ถึงหาเจอก็ยังไม่ได้ใส่ลูก.... ) ตอนนั้น เวลานั้นเชื่อมั้ยเพื่อน ๆ ไม่มีรถผ่านมาสักคันเลย............ปูกลัวมากกกกกกก มองดูพี่อุ๊ดเอง ก็คงไม่ต่างจากปู........ปูมองที่รถมันตลอด แต่เหมือนกับว่ามันดูเชิงเรา คือมันเองก็ยังไม่ลงจากรถ คือต่างคนต่างจอดอย่างนั้นรถปูจะถอยหลังก็ไม่ได้ เพราะมีขอนไม้พาดอยู่เยอะมากกกกจะเดินหน้าก็ไม่ได้เพราะคงไม่พ้นรถมัน กลัวว่ามันจะถอยชนด้วย............. มือปูก็คลำ หาโทรศัพท์ หาไม่เจอ.............กดไม่ถูก.......... สักพัก ................. มันเปิดประตูรถออกมา เป็นผู้ชา ย 2 คน แต่คนขับยังอยู่ในรถ..................... ไม่ปิดหน้า ไม่ใสหมวก เป็นวัยกลางคน.............. หัวใจปูแทบอยู่ตาตุ่ม..........กลัวมากกกกกกกกกกกก รู้ว่าตัวเองเสียงสั่นนน บอกพี่อุ๊ดว่า พี่อุ๊ดทำไงดี มันจะทำอะไร ปูกลัว............(สติไม่อยู่กับตัวแล้ว) พี่อุ๊ดบอกปูว่าใจเย็น ๆ ปู ใจเย็น ๆ ให้ปูข้ามไปอยู่เบาะหลังแล้วถ้ามันทุกกระจกรถ ให้ปูเอามีดแทงมันเลยนะ ( ถ้าเป็นเพื่อน ๆจะก้าวไปหลังรถกันมั้ยอ่ะ.........แต่ปูไม่ไปตอนนั้นคิดว่า อยู่ด้วยกัน เป็นอะไรก็เป็นด้วยกัน ) แล้วพี่อุ๊ดก็บีบแตรรถ ให้มันเสียงดังบีบแบบต่อเนื่อง เท่าที่จะบีบได้ให้เสียงดังเข้าไว้ ส่วนปูเอง ก็จับมีดแน่น หัวสมองคิดไรไม่ออก รู้แค่ว่าปูจ้องมันอยู่(ทำได้แค่นั้น ) พอผู้ชายคนที่ 2ลงจากรถ มันก็เดิมม าหาผู้ชายคนแรก แล้วก็เดินมาทางรถปู มันเดินมาจวนจะถึงอยู่แล้ว พี่อุ๊ดก็บีบแตรเสียงดัง................... พอดีมีรถกำลังวิ่งมาจากด้านหน้า 1 คัน และรถวิ่งมาข้างหลัง 2 คัน มันคงเห็นท่าไม่ดี ก็รีบวิ่งหันหลังกลับขึ้นรถมันแล้วรีบเลี้ยวออกไปทันที รถคันที่มาด้านหลัง 2 คัน เขามาด้วยกัน จอดรถแล้วลงมาถามว่าเป็นอะไรรึเปล่า เพราะเขาเห็นรถปูส่องไฟที่รถมัน นานแล้ว............ (เขาบอกว่าเขาเป็นคนแถวนี้ ) และได้ยินเสียงแตรรถ เขาก็รีบออกมาดูกันและคิดกันว่าต้องมีอะไรแน่ๆ สักพักเสียงโทรศัพท์พี่อุ๊ดก็ดังขึ้น แม่พี่อุ๊ดโทรมา ถามว่าถึงไหนแล้ว รู้สึกเป็นห่วงยังไงก็ไม่รู้....... คุยกับคนที่ขับรถมา 2คัน เขาเป็นลุงกับหลานกัน บอกกับปูว่า แถวนี้ปล้นกันเยอะมาก พอดีว่ามาเฝ้าไร่ แล้วได้ยินเสียงรถเบรค เห็นไฟส่อง รถพร้อมกับเสียงแตรรถ ก็เลยรีบพาหลานออกมา..............ถึงตอนนี้ปูเพิ่งจะร้องไห้ออก........น้ำตาทะลักออกมาเลย ทั้งดีใจ ทั้งตกใจ...........ขอบคุณ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ลุงกับหลาน มากๆ ๆๆ ๆ ๆ ๆ เพราะถ้าเขาไม่มาไม่รู้ว่าปูกับพี่อุ๊ดจะเจออะไรกันบ้าง...........ไม่กล้าคิด.. ......กลัวมากกกกก เพื่อน ๆ น้าๆ ถ้าจำเป็นต้องไประยอง หรือสัตหีบ พยายามอย่าใช้เส้นทางนี้นะ ให้ยอมเสียเวลาไปเส้นพัทยา เข้าสัตหีบแล้วตรงไประยองจะปลอดภัยกว่ามากเลย ดีใจที่เราสองคนปลอดภัยกลับมา.............. ดีใจที่เราสองคนไม่เป็นอะไร............. ขอบคุณลุงกับหลาน......ขอบคุณมาก ๆ ๆ ......(ลืมถามชื่อซะอีก.......) อันตรายมาก |